Zanim jednak lekarz podejmie decyzję o usunięciu takiego zęba, kieruje na diagnostykę CBCT, czyli tomografię stomatologiczną 3D. To pozwoli dokładnie zaplanować zabieg, który nie jest zabiegiem prostym i może wiązać się z takimi powikłaniami jak suchy zębodół, porażenie nerwu językowego lub zębodołowego dolnego, zapalenie okolicznych przestrzeni okołoszczękowych.

Usunięcie zęba zatrzymanego zaczyna się, jak w przypadku każdej innej ekstrakcji, od odpowiedniego znieczulenia. Podczas następnego etapu zabiegu niezbędny jest skalpel, który służy do odsłonięcia pola operacyjnego – czyli miejsca, gdzie ukrywa się ósemka. Zazwyczaj bywa tak, że powierzchnia żująca ósemki ukazuje się tuż po odsłonięciu płatu dziąsła. Stosunkowo rzadko, mniej więcej raz na dziesięć zabiegów, zdarza się, że zęba nadal nie widać, ponieważ wciąż znajduje się w kości. Bez względu na przypadek, do wykonania dalszej procedury najczęściej niezbędna jest  pomoc drugiej osoby. Wiercąc w kości stomatolog odsłania ząb w stopniu umożliwiającym jego usunięcie. Jeśli ząb znajdował się w kości – trzeba go oczywiście wydobyć, także przy użyciu wiertła. Zadanie dodatkowej pary rąk, asystentki stomatologicznej lub drugiego lekarza, polega na ciągłym zapewnieniu chirurgowi dobrej widoczności pola operacyjnego, a także chłodzeniu solą fizjologiczną miejsca, gdzie wiertło spotyka się z kością.Po opracowaniu zęba, stomatolog dobiera dźwignię stosowną do jego anatomii i przy użyciu tego narzędzia usuwa zatrzymaną ósemkę. To jednak nie kończy zabiegu. Należy jeszcze dokładnie oczyścić powstały w wyniku ekstrakcji zębodół, gdzie nierzadko gromadzą się niewielkie odłamki zęba, czy wióry kostne. Tak oczyszczone pole operacyjne gotowe jest do zaszycia.

Po zakończeniu zabiegu, stomatolog przekazuje pacjentowi zalecenia, które bezwzględnie musi przestrzegać:
– Przyjmować antybiotyk – zazwyczaj minimum pięć dni.
– Zaopatrzyć się na wszelki wypadek w silny środek przeciwbólowy.
– Stosować zimne okłady, aby zminimalizować opuchliznę, która zwyczajowo powstaje po zetknięciu wiertła z kością.
– Przez kolejne trzy dni po ekstrakcji unikać wysiłku fizycznego.
– Najbliższe dni po zabiegu przegryzać pokarmy przeciwległą częścią jamy ustnej.
Przez 2-3 dni może utrzymywać się obrzęk i ból. Należy przestrzegać prawidłowej higieny jamy ustnej, stosując zalecone przez lekarza płukanki przeciwzapalne oraz odpowiednie pozabiegowe szczoteczki do zębów. Zwykle po tygodniu odbywa się wizyta kontrolna, połączona z usunięciem szwów.